پرش به محتوا

آمبولانس هوایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک فروند ام‌بی‌بی بی‌او ۱۰۵ متعلق به مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی تهران

آمبولانس هوایی (به انگلیسی: Air ambulance) نوعی وسیله نقلیه بخش اورژانس است که برای کمک‌های پزشکی فوری در شرایطی که آمبولانس بعلت عدم سرعت کافی یا دور بودن مسافت نمی‌تواند به به کمک بیمار بشتابد، از آن استفاده می‌شود. گروه کمکی آمبولانس هوایی، مجهز به وسایلی هستند که می‌توانند معالجه بیمار و فرد مجروح را تا رسیدن به بیمارستان به عهده بگیرند. این وسایل شامل دارو، دستگاه نوار قلب، دستگاه تنفس مصنوعی و برانکارد هستند. اغلب از آمبولانس هوایی جهت دسترسی به نقاط دور افتاده، سخت‌گذر یا دارای اهمیت زمانی استفاده می‌شود.[۱][۲]

از هواپیماهای بدون سرنشین نیز می‌توان برای انتقال سریع خون، دارو و تجهیزات پزشکی به مناطق دور افتاده یا بیمارستان‌های دیگر بهره برد.[۳][۴]

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. American College of Surgeons (2008). Atls, Advanced Trauma Life Support Program for Doctors. Amer College of Surgeons. ISBN 978-1-880696-31-6.
  2. Campbell, John (2018). International Trauma Life Support for Emergency Care Providers (8th Global ed.). Pearson. p. 12. ISBN 978-1-292-17084-8.
  3. Snooks, H. A.; Nicholl, J. P.; Brazier, J. E.; Lees-Mlanga, S. (1996-03-01). "The costs and benefits of helicopter emergency ambulance services in England and Wales". Journal of Public Health. 18 (1): 67–77. doi:10.1093/oxfordjournals.pubmed.a024465. ISSN 1741-3842. PMID 8785079.
  4. Taylor, Colman B.; Stevenson, Mark; Jan, Stephen; Middleton, Paul M.; Fitzharris, Michael; Myburgh, John A. (January 2010). "A systematic review of the costs and benefits of helicopter emergency medical services". Injury. 41 (1): 10–20. doi:10.1016/j.injury.2009.09.030. ISSN 0020-1383. PMID 19853251. S2CID 9906394.

منابع[ویرایش]