آنتونوف ای‌ان-۱۲
| ای‌ان-۱۲ | |
|---|---|
| |
| آنتونوف-۱۲ نیروی هوایی روسیه | |
| کاربری | هواپیمای ترابری نظامی و غیرنظامی |
| تولیدکننده | آنتونوف |
| نخستین پرواز | ۱۶ دسامبر[۱] ۱۹۵۷ |
| معرفی‌شده در | ۱۹۵۹ |
| وضعیت | در حال خدمت در شرکت‌های هواپیمایی (به‌ویژه باربری) و نیروهای هوایی |
| کاربر اصلی |  نیروی هوایی شورویآئروفلوت نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق |
| ساخته‌شده | ۱۹۵۷–۱۹۷۳ |
| تعداد ساخته‌شده | ۱٬۲۴۸ |
| هزینه هر فروند | US$۳۴۸۰۰۰۰ (هزینه صادرات به عراق، ۱۹۵۸–۱۹۶۸)[۲] |
| توسعه‌یافته از | آنتونوف-۱۰ |
| گونه‌ها | شانشی وای-۸ |
آنتونوف ای ان-۱۲ (نام‌گذاری ناتو: کاب) یک هواپیمای ترابری با چهار موتور توربوپراپ است. این هواپیما مدل نظامی هواپیمای آنتونوف-۱۰ است.
طراحی و تولید[ویرایش]
نخستین نمونه از آنتونوف-۱۲ در مارس ۱۹۵۷ میلادی، برای نخستین بار پرواز کرد. بیش از ۹۰۰ فروند از مدل نظامی و غیرنظامی این هواپیما تولید شده است و سرانجام در سال ۱۹۷۳ تولید آن به اتمام رسید.
مدل ای ان-۱۲بی‌پی، در سال ۱۹۵۹ وارد نیروهای مسلح شوروی شد. نوع پیکربندی این هواپیما بسیار شبیه به هواپیمای آمریکایی لاکهید سی-۱۳۰ هرکولس بود. بیشتر هواپیماهای نظامی شوروی، دارای تفنگ متحرک دفاع از دم هواپیما هستند.
در ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۰۹، دولت امارات متحده عربی تردد آنتونوف-۱۲ را در حریم هوایی این کشور ممنوع کرد.
گونه‌ها[ویرایش]
- آنتونوف-۱۲بی: مدل غیرنظامی ترابری
- آنتونوف-۱۲بی‌اف: مدل نظامی ترابری
- آنتونوف-۱۲ کاب-ای: مدل جاسوسی الکترونیکی
- آنتونوف-۱۲ کاب-بی: مدل جاسوسی الکترونیکی
- آنتونوف-۱۲ کاب-سی: مدل اقدام متقابل الکترونیکی
Specifications (An-12)[ویرایش]
داده‌ها از Global Aircraft,[۳] Airliners.net[۴]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۵ (دو خلبان، مهندس پرواز، افسر ناوبری، اپراتور رادار)
- ظرفیت: ۲۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۴۴٬۰۰۰ پوند) بار / ۶۰ چترباز / ۲x خودروی زره پوش بی ام دی-۱
- طول: ۳۳٫۱ متر (۱۰۸ فوت ۷ اینچ)
- پهنای بال: ۳۸ متر (۱۲۴ فوت ۸ اینچ)
- ارتفاع: ۱۰٫۵۳ متر (۳۴ فوت ۷ اینچ)
- مساحت بال‌ها: ۱۲۱٫۷ متر مربع (۱٬۳۱۰ فوت مربع)
- وزن خالی: ۲۸٬۰۰۰ کیلوگرم (۶۱٬۷۲۹ پوند)
- بیشترین وزن برخاست: ۶۱٬۰۰۰ کیلوگرم (۱۳۴٬۴۸۲ پوند)
- پیشرانه هواگرد: ۴ عدد موتور توربوپراپ اایوچنکو ای آی-۲۰ ال یا ای آی-۲۰ ام، ۳٬۰۰۰ کیلووات (۴٬۰۰۰ اسب بخار کوتاه) در هر موتور equivalent
- ملخ‌ها: ۴-bladed constant-speed reversible-pitch propellers
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۶۶۰ کیلومتر بر ساعت (۴۱۰ مایل بر ساعت؛ ۳۵۶ گره)
- سرعت کروز: ۵۷۰ کیلومتر بر ساعت (۳۵۴ مایل بر ساعت؛ ۳۰۸ گره)
- بُرد: ۵٬۷۰۰ کیلومتر (۳٬۵۴۲ مایل؛ ۳٬۰۷۸ مایل دریایی) با حداکثر سوخت
- ۳٬۶۰۰ کیلومتر (۲٬۲۰۰ مایل؛ ۱٬۹۰۰ مایل دریایی) با حداکثر بار و محموله
- حداكثر ارتفاع: ۱۰٬۲۰۰ متر (۳۳٬۵۰۰ فوت)
- نرخ صعود: ۱۰٫۲ متر بر ثانیه (۲٬۰۱۰ فوت بر دقیقه)
جنگ‌افزار
- سلاح‌ها ۲ قبضه توپ خودکار ۲۳ میلی‌متری (۰٫۹۰۶ اینچی) نودلمان-ریختر ان.آر-۲۳ نصب شده در دم (در بعضی از مدل‌ها)
منابع[ویرایش]
- ↑ "Antonov official website". Archived from the original on 23 January 2018. Retrieved 15 August 2009.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link) - ↑ Efrat, Moshe (1983). "The Economics of Soviet Arms Transfers to the Third World. A Case Study: Egypt". Soviet Studies. 35 (4): 437–456. doi:10.1080/09668138308411496. ISSN 0038-5859. JSTOR 151253.
- ↑ "An-12 Cub". Global Aircraft. Archived from the original on 19 February 2006. Retrieved 9 March 2006.
- ↑ "The Antonov An-12 & Shaanxi Y8". Airliners.net. Archived from the original on 19 February 2006. Retrieved 9 March 2006.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Antonov An-۱۲». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۰۹.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آنتونوف ای‌ان-۱۲ موجود است.