پرش به محتوا

قالی بروجرد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

قالی بروجرد گونه‌ای قالی ایرانی و از صنایع دستی همین خطه است که امروز و در گذشته تولید می‌شده‌است.

ویژگی ها[ویرایش]

قالی بروجرد عمدتا در روستاهای شمالی و شرقی این شهرستان باقته می شوند و محصولات هر منطقه مشخصات خود را دارد. در روستای چهاربره در شمال بروجرد بافت قالی با طرح علمدار رایج است که برگرفته از طرح هراتی است و حداکثر هفت رنگ در تولید آن به کار می رود. سرمه ای و روناسی رنگ زمینه این نوع بافته است و در بافت آن از طرح ماهی، لوتوس و برگ کنگر استفاده می شود. در روستاهای شرق بروجرد در منطقه سربند قالی هایی سرابندی و مالمیر بافته می شود. این طرح دارای بته های ریز تکرار شونده است و قرمز لاکی و سفید در آن مشاهده می شود و در مجموع طرح ریزبافت دارد که از قالی های لرستان متمایز است. قالی طرح سماور در روستاهای سیلاخور بالا مانند کاتار و برده سره بافته می شود. قالی عروسکی و ملیچه ای (گنجشکی) و لچک و ترنج آلبالو نیز از سایر انواع طرح های قالی در شهرستان بروجرد است. [۱]

اشتغال[ویرایش]

بیش از ۴۳۰۰ نفر قالیباف در سطح شهرستان بروجرد شناسایی و تحت پوشش بیمه قرار گرفته‌اند. اما افراد سودجو قالی بروجرد را به نام دیگر نواحی به فروش می‌رسانند [۲] .

پانویس[ویرایش]

  1. گودرزی، زهره (۲۳ خرداد ۱۴۰۳). «فرش بروجرد نمادی از هنر، نبوغ، فرهنگ و اصالت». روزهای بروجرد. دریافت‌شده در ۲۵ خرداد ۱۴۰۳.
  2. «عرضه فرش بروجرد به نام دیگر استانها». خبرگزاری مهر. ۱۵ شهریور ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱۳۹۳/۶/۲۲ -. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازبینی= را بررسی کنید (کمک)

منابع[ویرایش]

  • فرش ایران. فضل الله حشمتی رضوی. چاپ سوم. دفتر پژوهش‌های فرهنگی. تهران. ۱۳۸۰